Wauw!
Blijf op de hoogte en volg Simone
14 September 2012 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Eigenlijk wilde ik dit stukje “De winter van…” noemen maar dat vond ik toch iets te ondankbaar voor al het mooie dat we hebben gezien. Maar wat een tocht hee! Vanochtend om half 8 (jawel) zaten wij al in de auto om van Kirstenbosch de Tafelberg op te lopen. Toen we eindelijk allemaal in de auto zaten, alles hadden en de weg hadden gevonden konden we om half 10 eindelijk beginnen met lopen. We zijn begonnen in de Botanical Gardens van Kirstenbosch, erg mooi, maar wij zijn er eigenlijk bijna doorheen gerend omdat we snel naar boven wilden, en vanaf daar konden we ons eindpunt zien. (zie foto) Belachelijk ver dacht ik! Hoe we dat ooit helemaal moeten lopen, geen idee. Maargoed wij gingen op pad en al snel ondervond ik hoe we zo hoog moesten komen. Allemaal veel te steile ‘trappen’ die ons binnen een uur al zo’n 700 meter lieten stijgen. En daarom ook de winter van: Het is hier winter, het was stikheet en binnen een uur had ik al het gevoel dat ik 347 lunches had gedaan. Pfoe, het enige wat ik op dat moment kon denken was: Morgen heb ik vast meer spierpijn dan ik ooit gehad heb. Maargoed, aan alles komt een eind, en zo ook aan de trappen (eindelijk). We moesten verder naar boven lopen langs een waterval en over laddertjes (zie foto) tot we geen weg meer vonden. Gelukkig liepen er twee vrouwen bij ons in de buurt die de weg ook niet vonden en samen hebben we besloten langs de bergen omhoog te lopen, (ja, ik ook met mijn hoogtevrees) langs het prikkeldraad te klimmen en de geitenweg te volgen. Jammer genoeg stopte die op een gegeven moment ook en toen zijn we maar weer terug gekeerd naar de waterval waar op dat punt precies een laddertje stond zodat we wisten dat we weer goed waren. Na ongeveer 5 uur kwamen we aan bij de kabelbaan maar ondertussen hebben we echt super veel mooie uitzichtpunten gehad en heel vaak gehoopt dat we er eindelijk waren. Bij elke top die we opgingen zagen we dat we nog verder moesten en zelfs, toen we uiteindelijk echt bij de top op 1087 meter waren bleek dat we nog een uur moesten lopen naar de kabelbaan. Marije, de waaghals van ons drie ging onderweg echt op elk mogelijk topje staan om op de foto te gaan, ik durfde helaas niet altijd en Anke, tja als ik thuis ben moeten jullie het filmpje maar even bekijken (of misschien op mijn facebook) want die is er wel opgeklommen maar hield zich zo krampachtig vast aan de rotsen, geweldig! Wat hebben we gelachen. Kortom, de tocht was geweldig zwaar uiteindelijk had ik het gevoel dat ik tenminste 1054 lunches had gedaan maar het was de moeite waard en het uitzicht is echt prachtig!
Maar ik heb al heel lang niet geschreven dus ik ben bang dat ik helemaal weer bij zondag moet beginnen. Zondag was het weer niet lekker dus zijn we alleen naar de kerk geweest. Een Lutherse Evangelische kerk in Cape Town. In de kerk passen zo’n 1000 mensen alleen waren er maar 70 dus dit was wel een rare gewaarwording. De mensen in de kerk waren heel vriendelijk en de pastoor (zo noemden ze het geloof ik) vertelde ons in de preek dat God ons vandaag gezien heeft. Best gaaf om aan de andere kant van de wereld, de eerste keer dat je in de kerk zit, te horen dat God je ziet! Verder nodigde een soort van koster ons uit om na de dienst de kerktoren in te klimmen, de kerk waar we in zaten was namelijk de oudste historische kerk van Zuid-Afrika. Het was echt wel gaaf om te zien hoe die kerk eruit zag van boven en hoeveel bouwtechnische dingen eraan te pas komen, helemaal als je bedenkt dat de kerk helemaal met de hand gebouwd is en al die zware balken naar boven gehesen zijn. Ook hebben we de klokken nog opgewonden en laten luiden, dus dit was wel een ervaring!
Maandag zijn we op kantoor aan het werk geweest, we hebben gebrainstormd over wat we willen bereiken de komende vier maanden en hebben wat leuke ideeën op papier gekregen! Dinsdag zijn we naar Ravensmead gegaan, naar de activiteiten van daar in de wijk. Marije en Anke gingen een soort vergadering doen over drie komende evenementen en ik ging Paul begeleiden bij zijn activiteiten. Wat een verschil met Nederland zeg! Voor mij wennen en als ik het mag zeggen, voor hun nog heel veel te leren! Natuurlijk hoeft het niet zo te worden als wij het doen maar als het een dik kwartier duurt voor we van de ene activiteit naar de andere gaan waarbij iedereen met zijn gezicht een andere kant op zit en rond kijkt, tja dan is mijn geduld snel op. Ik hoop dat het volgende week beter gaat als ze zich wel voorbereiden! Ondertussen dat Marije en Anke aan het vergaderen waren heeft Anke haar tas nog even in de gang laten staan omdat ze buiten aan het werk ging. Een kwartiertje later kwam er iemand naar mij toe met haar portemonnee dus ik geef deze aan haar vraagt ze gelijk aan de vrouw die hem aan mij had gegeven: “Ehh, mag ik ook mijn geld terug?” Ik moest heel hard lachen om haar reactie maar eigenlijk was het juist heel erg goed want die vrouw riep gelijk iedereen bij elkaar en rende naar degene die de portemonnee weer naar binnen had gebracht want hij had het geld. Gelukkig heeft ze alles weer (€200!!) en hebben wij geleerd voorzichtiger te zijn en niet zoveel geld meer mee te nemen! De man die het gestolen had mocht nooit weer komen, maar ik vond het wel een beetje dubbel, natuurlijk mag hij niet stelen maar volgens mij begreep hij het ook niet helemaal, hij was echt super autistisch en toen die geslagen werd en weggestuurd werd ging die eerst heel rustig zijn schoenen aan doen. Best gek dus! Woensdag zijn we voor stage naar Khayelitsha gegaan, eerst zijn we voorgesteld aan de bazen van de sport in Khayelitsha, of tenminste, zo kwamen ze op mij over. By ‘the law of Khayelitsha’ moest Michael, onze collega ons eerst voorstellen want anders zouden ze allemaal rare dingen denken ofzo, nou ik weet niet precies. Ik weet wel dat ze verwachten dat we nog een keer een presentatie voor hen gaan houden over Mandla en dat ze graag gehandicaptensport onder de aandacht willen gaan brengen in hun sportweek dus dat we hier waarschijnlijk ook wat mee gaan doen! Verder zijn we nog naar K1 Special school geweest, een speciaal basisonderwijs school waar Michael vanaf volgende week ook sportactiviteiten gaat geven. Kortom we hebben weer heel veel nieuwe mensen leren kennen en weer veel nieuwe indrukken gekregen. Donderdag zijn we vroeg uit bed gegaan om voor de activiteiten vast allemaal dingen te regelen voor Mandla maar we werden om een uur of tien gebeld dat de activiteiten niet doorgingen omdat het regende en ze geen plek hadden om binnen te sporten. Daarom zijn we donderdag lekker wezen knallen op kantoor en hebben we veel leuke en nieuwe ideeën bedacht en zijn we concreet bezig geweest met het uitdiepen van de opdracht en het maken van een projectcontract. We zijn er ook weer even achter gekomen dat het geld hier echt belangrijk is en ik wil iedereen die gesponsord heeft daarom nogmaals bedanken! Met het geld gaan we echt gave dingen doen! We hebben donderdag even extra hard geknald op kantoor want de activiteiten van vrijdag gingen ook niet door omdat de groep die vrijdag activiteiten zou doen de activiteiten van donderdag over zou nemen (dit gaan we volgende week even regelen) wat betekende dat we vrijdag vrij waren en de Tafelberg konden gaan beklimmen, zoals hierboven beschreven staat. Het was wel fijn dat we dit vandaag konden doen want morgen belooft het 27 graden te worden en dan was ‘De winter van…’ misschien wel de titel geworden ;)
Nu ik dit type denk ik dat de spierpijn wel mee gaat vallen, ik heb eigenlijk nog nergens last van maar we moeten morgen denk ik maar even afwachten. Straks gaan Marije en ik lekker helemaal niets meer doen behalve een filmpje kijken op bed, morgen gaan we waarschijnlijk even een mooi strand opzoeken en ’s avonds hebben we een braai van Anke’s vrienden, dus dat is ook leuk! En zondag gaan we naar de Hillsong Church en naar het Two Oceans Aquarium. We hebben dus nog een druk en leuk weekend voor de boeg!
En oja, vandaag zijn we hier precies vier weken en vandaag hebben we zebra’s gezien! Het viel eerst niet zo op dat het zebra’s waren want ze stonden gewoon in een soort weiland (later bleek natuur reserve) maar we reden er langs op de terugweg van de Tafelberg. We zullen snel even uitzoeken hoe het heet en dan lijkt het ons leuk om daar ook een keertje te gaan kijken!! (Zebra’s we like!!)
Heel veel liefs van hier en tot over 98 nachtjes!! ;)
-
14 September 2012 - 19:23
Simone Dijkstra:
Edit: er staan meer foto's op mijn facebook en maandag krijg ik ook de foto's van Anke en dan zal ik die ook even toevoegen. -
14 September 2012 - 22:43
Tante Tineke:
hoi Simone', jij ook nog gefeliciteerd met Jorian zijn verjaardag, wat een hoop beleef jij zeg, geweldig.
Ben je al 4 weken weg???? Wat gaat die tijd toch snel. Geniet van alles daar, liefs -
14 September 2012 - 22:43
Tante Tineke:
hoi Simone', jij ook nog gefeliciteerd met Jorian zijn verjaardag, wat een hoop beleef jij zeg, geweldig.
Ben je al 4 weken weg???? Wat gaat die tijd toch snel. Geniet van alles daar, liefs -
15 September 2012 - 09:06
Rolanda:
lieve meid, Het is heel begrijpelijk dat je ons heel erg mist en dat je al heel veel gedaan hebt en dus denkt dat je al 4 week weg bent, maar het is toch echt nog maar 2 weken!!!!!!!!!!!!!!:) heb je geen agenga? Wat een prachtige plaatjes, ik wordt er jaloers van...misschien moeten we toch maar naar Afrika binnenkort. De baas zal het wel niet goed vinden. Dikke kus -
15 September 2012 - 11:28
Simone Dijkstra:
Haha foutje, 2 weken natuurlijk! ;) type fout maargoed! -
15 September 2012 - 14:42
Tante Lammieke:
Ha fijn, weer een verslag van jou!
Op het topje van de wereld, lijkt het wel!
Hoop nog vaak en veel van je te lezen en wens je/jullie
heel veel succes bij je werk daar.
Groetjes......
-
15 September 2012 - 17:27
Ido:
Hoi Simone,
Leuk om weer een verslagje te lezen. Wat beleef jij veel zeg! Je schrijfstijl is lekker gewoon. Al lezend hobbel ik met je mee door de dagen en vertel je wat in je op komt. Gaaf hoe je verteld over je indrukken van het land en de mensen. Ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat met de ontwikkelingen van "het project"
Fijn weekend en groet, Ido
-
17 September 2012 - 21:26
Mineke En Dick:
Hoi Simone,
Het zweet brak ons uit toen we ons al die trappen voorstelden....! Maar wel top natuurlijk.
Je maakt Z.Afrika helemaal levend met je verslagen en foto`s. Welk reisbureau sponsorde je trip mee, waardoor je Z.Afrika zo mooi weergeeft? We genieten van je verhalen en zijn blij dat je je goed vermaakt.
Alle goeds hè!! toitoi, Dick en Mineke. -
24 September 2012 - 21:00
Marjoke:
Siem, wist helemaal niet dat jij hoogtevrees had? Sinds wanneer? Wel heel gaaf zeg! Ook die foto's (op facebook ook):D
Wat een bizar verhaal van 'de gestolen portomonee':O
Maar verder vermaak je je zo te horen wel! Ga je ook nog op safari om nog meer wilde dieren te zien?
kusjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
