Kort…

Hier weer een verhaal, ondanks het geklaag over mijn vele, langdradige verhalen. Ik zal het vanaf nu wat minder, korter en interessanter proberen te maken. Tot verdriet van moeders die ik daarom nog wel langdradige mailtjes zal sturen. Haha nee gekheid natuurlijk, kort gaat mij vast niet lukken en al helemaal niet met alles wat ik de afgelopen week weer heb mee gemaakt!

Ik weet alleen niet zo goed waar ik moet beginnen dus ik zal maar een korte stage update geven en dan praten over de leuke dingen die we gedaan hebben  We hebben nog vier weken stage voor de boeg en in die vier weken hebben we nog heel wat evenementen. Van 3 november tot 3 december is het namelijk disability month. Verder willen we nog een awareness campagne organiseren, een EHBO cursus voor Mandla, een circusvoorstelling op Astra, een sportdag op K1 en gaan we nog meehelpen aan het teamuitje van The City of Cape Town. Het schoolplein renoveren gaat helaas niet lukken, het is echt te duur. We zijn wel van plan netten en netbal palen voor de school aan te schaffen en van het sponsor geld willen we ook graag circus spullen aanschaffen omdat hier erg veel met circus wordt gewerkt en op deze manier kunnen we dit nog leuker maken!

Verder hebben we gister eindelijk het teamuitje van Mandla gehad. Het was echt super leuk! We hebben de Afrikanen kennis laten maken met een heus zes-kamp, we hebben appeltaart en pannenkoeken voor ze gebakken en verder hebben we een erg gezellige dag gehad!  Aan het einde van de dag, na de braai, deed iedereen ongeveer om de minuut een stukje vlees op zijn/haar bord. Ik keek mijn ogen uit, gaan jullie dat allemaal nog eten? Maar nee, ze waren vast aan het verzamelen om het mee te nemen naar huis. Oke, zo gaat dat hier dus.

Vorige week zaterdag zijn we wezen duiken met de zeehonden. Wat een ervaring! Maar zoals velen van jullie al gelezen of gehoord zullen hebben, ik ga nooit weer! ;) ’s Ochtends begonnen we met het kijken van een informatie filmpje, het maken van een quiz en het aantrekken van onze outfit. Een wetsuit, nog één omdat het zo koud zou zijn, schoenen, flippers, duikbril en een jasje met daaraan je snorkel/zuurstof fles en oja, gewichten om te kunnen zinken. Marije en ik waren er echt van overtuigd dat dit zo’n 20 of 30 kilo was. Haha, dat hadden we toch even mis, nog niet eens de helft! ;) Toen begonnen we met duiken in het zwembad. We vonden het gelijk helemaal leuk maar lachen onder water is niet zo handig want dan ben je zo je snorkel weer kwijt. Na een aantal trucjes te hebben geleerd gingen we naar de zeehonden. Het was zo’n 20 minuten zwemmen, door alle waterplanten en tussen de jelly fishes. Niet zo wat voor mij, verder voelde ik me al niet helemaal top fit meer. Na 20 minuutjes doorzetten kwamen we bij de zeehonden. Ze zaten alleen wel allemaal op de rotsen (wat betekent dat er haaien zijn?) dus we moesten in ons handen klappen om ze in het water te krijgen. Haha, ik voelde me net een dolfijnentrainer!! ;) Maar het werkte wel, ze sprongen achter elkaar het water in! in totaal ben ik, volgens mijn certificaat 10,8 meter diep geweest en heb ik echt heel veel zeehonden gezien. De zeehonden kijken je nieuwsgierig aan, doen hun trucjes rondom je maar komen ook naar je grommen. Euuh, dat was niet de bedoeling? Ik had van te voren al gevraagd of ze ook bijten. “Mwah” zei die, “alleen als kleine puppy’s.” Nou, ik kan je vertellen: die tanden zagen er niet uit als die van puppy’s dus dat gegrom, dat gaf niet echt een veilig gevoel! Na een paar keer naar beneden te zijn gedoken voelde ik me echt niet meer goed, dus ik ging omhoog en merkte dat ik echt heel erg zeeziek was geworden…….. Uiteindelijk maar zo snel mogelijk proberen terug te zwemmen, vergetend dat onze begeleider mijn gewichten nog had. Gewichten dus maar opgehaald en daar ging de reis weer. Ik was alleen de oriëntatie volledig kwijt, mijn lichaam trilde en ik wilde heel graag uit het water, dus de terug weg leek wel een uur te duren. Achteraf was het echt een top ervaring! Die zeehonden zijn super leuk en voor iedereen die niet bang is voor waterplanten/dieren en niet zeeziek is, doen!!! Maar ik ga nooit weer 

Maandag was het hier feest, omdat een Britse man, 400 jaar geleden, is opgepakt. Ofzoiets. Het feest hield in elk geval in dat er vuurwerk was op het strand, en flink ook, dus daar hebben we maandag lekker van genoten!

Verder zijn we zondag met Roslin mee geweest naar de kerk. Een zwarte, gospelkerk. Ik vond’t een beetje dubbel. Ten eerste was het wel jammer dat we de liedjes niet kenden en dus weinig mee konden zingen, alhoewel ze toch maar 2 zinnen per lied zongen en die 10 stemmig zongen, een elfde stem kon er dus ook nog wel bij ;) maar de mensen waren heel lief en ik heb wel iets van de preek begrepen! (Nu alleen geen idee meer.) We moesten wel iets eerder weg bij de kerk want deze duurde langer dan verwacht en de boot naar Robben Island wacht niet! Robben Island vond ik zelf iets wat je gedaan moest hebben als je hier bent, en al helemaal omdat we het eiland bijna elke dag wel zien. Maar ik vond het niet erg interessant. Ik had verwacht dat we veel van Nelson Mandela gingen leren, maar dat is niet het geval. Je ziet alleen waar iedereen gevangen heeft gezeten en ze vertellen daar wat over. Op zich wel interessant, maar ook weer niet zeg maar. Begrijp je?

Gister, na het Mandla uitje zijn we nog even lekker zonsondergang wezen kijken, deze blijft mooi! En daarna lekker rustig een filmpje gekeken. Vanochtend zijn we weer naar de NGK in Table View geweest. We hadden een andere ‘gemeenteleraar’. Een student denk ik want hij zei dat hij best zenuwachtig was en hoopte dat’t goed kwam. Wij hadden wel respect voor deze man, hij leidde niet alleen de dienst, hij speelde ook nog in de band en speelde zelf poppenkast voor het kindermoment. Het was weer een mooie dienst en over twee weken hebben we hier geloof ik een kerstzang dienst, haha. Ja zo vroeg al, als we het goed hebben begrepen. Ik ben in elk geval benieuwd!

Voor deze week hebben we nog niet echt plannen maar ik hou jullie wel op de hoogte.
Liefs uit Afrika!

(foto's volgen z.s.m.:))